خلوت شاعرانه

خلوت شاعرانه

خلوت شاعرانه

خلوت شاعرانه

طلب

 از من پدر؛ دایی؛عمو؛ مادر طلب دارد             حتی خدا هم می کنی باور طلب دارد

پیکان ما را با سمندش می کند تعقیب                انگار از بابای من افسر طلب دارد

دادم به اکبر جوجه ای کل حقوقم را                 از جوجه هایم نیز این اکبر طلب دارد

ما یا علی گفتیم و عشق آغاز شد اما                 از من غلام حضرتش قنبر طلب دارد

ما را میان بازی آقا می کند بیرون                   از کل مردم ظاهرا داور طلب دارد

شیر سماور داده ام قبلا به او بی شک               از من ولی یک اگزوز خاور طلب دارد

بله برون بود و طرف فریاد زد بعله                 دختر که راضی  مادر دختر طلب دارد

چون تر شود بدتر شود اوضاع و می دانم           بابای او از ما از این بدتر طلب دارد

این زندگی چرخ مرا وقتی که می لنگد              با این که حتی می کند پنچر طلب دارد

تنها نه راننده که کفاش محله هم                       حتی قلی و تقی و جعفر طلب دارد

ظریف


پنج و یک در برابرت هیچند                      همه را یک تنه حریفی تو

یک زمان در کویت و گاهی هم                 مسجد با صفای خیفی تو

یک زمان با مسیحیان جوری                   گاه با امت حنیفی تو

می خوری بس از این ور و آن ور               در شگفتم چرا نحیفی تو

جان کری در بغل گرفته اشتون را              تو ولی...نه چقدر شریفی تو

رد شدی جان کری کمی لرزید                 زلزله هستی و خفیفی تو

به تو اشتون  نزد تنه  زیرا                         مثل آیینه ای ظریفی تو